Rory Cochrane (Slater) nosił w filmie specjalną perukę z długimi włosami. Pomimo tolerancyjności miasta Austin w Teksasie, w którym kręcony był film, aktor spotykał się z różnymi reakcjami ludzi spoza planu filmowego na swój ówczesny wizerunek.
Ashley Judd starała się o rolę Jodi Kramer (jedna z głównych żeńskich postaci w filmie).
W scenie, w której seniorzy budują w szkolnej pracowni paletki, widać śpiącego nauczyciela. Grający go statysta naprawdę jest nauczycielem i uczył w szkole, w której kręcona była scena.
Renée Zellweger brała udział w przesłuchaniach do istotnej roli w filmie. Ostatecznie przydzielono jej małą, niezauważalną rólkę. Nie została nawet wymieniona w napisach końcowych - zagrała jedną z seniorek, faktycznie pełniąc rolę statystki. Jedyna scena, w jakiej się pojawia, to kilkusekundowe ujęcie na początku filmu. Renée siedziała na tyle niebieskiego pick-upa, paląc papierosa i rozmawiając z inną seniorką. Nie przydzielono jej żadnej kwestii mówionej. Jej postać nazywała się Nesi White.
Claire Danes przesłuchiwana była do roli Sabriny Davis, jednak reżyser uznał, że aktorka ma w sobie za dużo klasy do zagrania zwykłej, cichej dziewczyny.
Rolę w filmie oferowano Brendanowi Fraserowi. Aktor odrzucił propozycję, ponieważ był świeżo po kręceniu „Jaskiniowca z Kalifornii” i nie chciał wtedy grać w kolejnej produkcji dla nastolatków.
Aby bardziej wczuć się w rolę wciąż upalonego marihuaną nastolatka, Rory Cochrane poprosił charakteryzatorów, aby nałożyli mu dużo czerwonego pudru pod oczami. Poza tym rekwizytorzy załatwili aktorowi specjalne ziele, które palił na planie i stawał się nieco senny – Cochrane przypominał wtedy człowieka znajdującego się pod wpływem marihuany.
Kierujący castingiem Don Phillips spotkał Matthew McConaugheya przypadkowo w barze. McConaughey był tam ze swoją dziewczyną i przedstawił się Philipsowi od razu po tym, jak usłyszał od barmana, że Philips kręci film. Nie grał wcześniej w filmie, lecz jedynie w teledysku i w reklamie piwa. Z początku McConaughey wydawał się troszkę za stary, by zagrać Woodersona, jednak poudawał chwilę człowieka upalonego marihuaną i od razu dostał rolę.
Parker Posey zagrała Darlę - seniorkę, która z największym zawzięciem zajmuje się „chrzczeniem” przyszłych licealistek. Aby lepiej przygotować się do roli, skonsultowała się ze swoją ciotką, która w liceum przeżyła wyjątkowo ciężkie tego typu rytuały. To ona podrzuciła aktorce pomysł z wkładaniem dziewczynom smoczki w usta i ciągnięciem je za nie.
Aktorzy Shawn Andrews (Kevin Pickford) i Jason London (Randall "Pink" Floyd) nie przepadali za sobą i dawali temu wyraz na planie filmowym. W pewnym momencie Richard Linklater musiał ich rozdzielać, aby nie doszło do bójki między nimi. Cała ta sytuacja spowodowała zmianę w zakończeniu filmu - wystąpił w nim nie Pickford, a Wooderson (Matthew McConaughey). Napięta sytuacja między Andrewsem a Londonem tłumaczy także fakt, iż praktycznie nie ma dialogów między postaciami przez nich odgrywanymi, mimo że pojawiają się razem w wielu scenach.
Ciężarówka Benny'ego ma kierownicę z późnych lat 80.
Świeża klęczy, kiedy oświadcza się Dawsonowi. W następnym ujęciu widzimy ją w pozycji siedzącej.
Błędy w ciągłości dotyczące pory dnia i nocy zdarzały się kilkakrotnie - od sceny gry w baseball, aż po imprezę w parku. Przykładem jest scena, w której Mitch leży z Julie Simms na kocu obok jej auta. Wtedy jest już jasno. Gdy po chwili wraca do domu, to widzimy, że na zewnątrz jest jeszcze ciemno.
Kiedy Wooderson i Benny wieczorem zmierzają na imprezę, krzyczą do siebie. Widać wyraźnie, że wypowiadane przez nich słowa nie pasują do ruchów ich ust.
Niektóre puszki piwa, które pojawiają się w filmie, mają zawleczki z lat 80-tych.
W scenie kończącej film bohaterowie mijają samochód Oldsmobile Delta 88 z lat 80.
Pentico nosi koszulkę z zespołem KISS, przedstawiającą ich album "Rock and Roll Over", który miał premierę w listopadzie 1976 r.
Ochraniacz na klatkę piersiową, jaki ma na sobie łapacz podczas gry w baseball, został wprowadzony dopiero w latach 80.
Kiedy Hirschfelder ucieka, przebiega koło kontenera na śmieci firmy Waste Management. Powstała ona dopiero w późnych latach 80.
W scenie, gdy znajomy rodziców Pinka rozmawia z nim widzimy, że łapie go za lewą rękę i pyta, czy ta ręka jest gotowa do rzucania na 1,000 jardów w tym sezonie. Pink podczas gry używa prawej ręki (widzimy to, gdy rzuca kluczyki do auta Woodersonowi pod koniec filmu).
Gdy mama Carla celuje ze strzelby do O'Banniona, napisy na jego paletce zmieniają położenie po obu stronach paletki.
Gdy mama krzyczy do Carla, aby wszedł do domu, widzimy, że razem z Mitchem wchodzą do domu. Carl wbiega przed Mitcha i to on pierwszy chodzi, ale w następnym ujęciu widzimy, że to Mitch wchodzi pierwszy.
W filmie słyszymy remix utworu "Rock and Roll all Night", który miał premierę w roku 1988.
Kiedy Mitch wchodzi do sklepu widzimy automat z logiem Coca-Coli, które po raz pierwszy pojawiło się dopiero w roku 1985.
Kiedy Seniorzy jadą wieczorem samochodem, z tyłu siedzą Slater i Mitch. Po chwili widzimy ich zamienionych miejscami.
Kiedy Jodi, Shavonne, Sabrina i Kaye po raz pierwszy przyjeżdżają do Emporium, mają piwo, które dał im Don. Jednak Don dał im piwo puszkowe, a one trzymają butelki.
Ilość farby na twarzy O'Banniona zmienia się zaraz po tym, jak juniorzy go nią oblewają.
Gdy Mitch i Julie rozmawiają na imprezie, Julie robi krok do przodu i ukazuje na trawie żółtą literę "T" ułożoną z taśmy. Oznacza się tak miejsce, w którym ma stać aktor podczas ujęcia.
Gdy O'Bannion i inni seniorzy gonią pierwszaków, przez szybę ciężarówki widać Chevroleta SUV z lat '80 zaparkowanego na ulicy.
Pink i Dawson wchodzą do szkoły, Dawson daje Pinkowi lojalkę do podpisania. W tym ujęciu widzimy, że na zewnątrz jest ciemno i mokro. W poprzednich ujęciach było sucho i słonecznie.
Gdy Pickford, Dawson i Pink rzucają koszami na śmieci z samochodu Pickforda do skrzynek pocztowych, Pink w jednym z ujęć wystaje z auta, by rzucić śmietnikiem. Widzimy wtedy zbliżenie na jego rękę. Jednak wyraźnie nie jest to ramię Pinka, lecz Dawsona. Świadczy o tym to, iż Dawson nosi ciemnozieloną koszulę z długimi rękawami, a Pink fioletową koszulę.
Mikrofony były niestety widoczne w filmie. Można je dostrzec podczas sceny, w której Tony i Mike dyskutują o śnie Tony'ego (widać wtedy mikrofon odbijający się w szybie klasy). Sprzęt filmowy odbija się również w drzwiach domu Pickforda oraz w szybie samochodu, gdy seniorzy jadą po piwo.
Kiedy pierwszoklasistki są "chrzczone" w tle widać Pontiaca Trans Am z felgami od Chevroleta Camaro Z28 z 1982 roku.
Kiedy Pink i Slater zatrzymują się u Pickforda po marihuanę, wielkie kości do gry pojawiają się i znikają na jego stole.
Kiedy Pink wyrzuca puszki po piwie z samochodu, to widzimy linę przymocowaną do wózka, na którym porusza się auto. Koła Chevroleta stoją w miejscu, mimo to "jedzie" on do przodu.
Gdy pod koniec filmu bohaterowie palą skręta na boisku, położenie Slatera w dziwny sposób zmienia się w następnym ujęciu. Slater "przemieszcza się" o jakieś 18 metrów.
Książki, które O'Bannion wytrąca z rąk Carlowi i Mitchowi, spadają na ziemię, po czym znikają w następnym ujęciu.
Jodi mówi do Sabriny, że przyjedzie po nią o 20:30. Gdy Jodi pojawia się pod domem Sabriny, to jest już ciemno. W późnym maju w mieście Austin (stan Teksas, USA), gdzie była kręcona ta scena, ciemno robi się dopiero po 21:00.
Gdy Hirschfelder, Carl i Tommy idą przez ulicę widać zaparkowanego Datsuna 510 z wczesnych lat 80.
Gdy Simone krzyczy na pierwszoroczniaków, widać, że w oknie odbija się członek ekipy filmowej, który pokazuje dwóm statystom, aby szli przez plan.
Kolor ubrania O'Banniona zmienia się z szarego na pomarańczowy w momencie, gdy mija róg ulicy.
W pewnym momencie piosenka "I Just Want To Make Love To You" zespołu Foghat leci w każdym radiu.
Na imprezie Benny przekonuje Pinka do podpisania zobowiązania, w pewnym momencie myli się i mówi "Ja, Ty i Benny...".
Pink musiał podpisania lojalkę i tego samego dnia dostarczyć ją trenerowi. Kiedy Pink pierwszy raz ją czyta, widzimy, że słowo "zobowiązany" zostało źle napisane (powinno być "committed", zamiast "commited").
O'Bannion zostaje oblany farbą, obrzuca wszystkich świadków zdarzenia wyzwiskami, a następnie odjeżdża swoim autem. Samochód rusza z piskiem opon, mimo że rusza nie z asfaltu, a z... trawnika.
Pink, Pickford, Dawson i Mitch zatrzymują samochód przy sklepie, aby ukraść piwo. Ich auto stoi 6-7 metrów od budynku, nie na ulicy. Po chwili, gdy uzbrojony starszy mężczyzna podchodzi do samochodu, auto nagle znajduje się na ulicy.
Dawson ma ręce na swoich kolanach i rozmawia z juniorką, która mu się “oświadcza”. W następnym ujęciu, jeszcze przed końcem rozmowy, Dawson ma ręce w kieszeniach.
W telewizyjnej wersji filmu wystąpił anachronizm, którego nie było wcześniej w wersji kinowej. W scenie, w której seniorzy leżą na boisku do gry w baseball, jeden z bohaterów mówi: "Magic Johnson on one, Russia on two. Magic Johnson został wybrany do ligi NBA dopiero w 1979 roku.
Kiedy matka Carla mówi O'Bannionowi "get the hell off my property" ("wynoś się z mojej posesji"), to wyraźnie widać, że ruch jej ust nie zgadza się z wypowiadanymi słowami. W rzeczywistości matka Carla mówi "get the fuck off my property" ("wypier*** z mojej posesji").
W scenie, w której kończy się rok szkolny widzimy wnętrze jednej z otwartych uczniowskich szafek. Znajduje się tam plakat z filmu "Lśnienie", który swoją premierę miał 23 maja 1980 roku.
Gdy Hirschfelder i Tommy wylewają na O'Banniona farbę i uciekają przed nim zeskakując po dachach, na ścianie budynku widać cień jednego z kaskaderów.
Po wylaniu farby na O'Banniona Hirschfelder i Tommy uciekają do samochodu. Kiedy wsiadają do auta, to na trawie widać cień kamerzysty.
W jednej ze scen Mitch kupuje sześciopak piwa w sklepie monopolowym i rozmawia ze sprzedawcą. Sprzedający po chwili podaje mu piwo w zapakowanej i zwiniętej torbie papierowej, jednak wcale nie było słychać dźwięku zawijania torby.
Na początku filmu Pickford i Michelle pojawiają się na szkolnym parkingu. Michelle pali papierosa, ale w następnym ujęciu papieros znika, a Michelle przygotowuje skręta z marihuaną.
Carl Burnett nosi koszulkę przedstawiającą okładkę albumu "Rock and Roll Over" grupy KISS, lecz płyta wydana została w listopadzie 1976 roku, czyli kilka miesięcy po wydarzeniach przedstawionych w filmie.
Zdjęcia do filmu kręcono w stanie Teksas (USA), w miastach: Austin, Georgetown, Marble Falls i Seguin.
Park, w którym odbywa się wieczorna impreza, już praktycznie nie istnieje. Dzisiaj znajduje się tam basen, plac zabaw i boisko do gry w baseball.
Sceny w szkole, którą kończą juniorzy, nakręcone zostały w prawdziwej szkole w Georgetown (40 km od centrum Austin – w Austin znajdowała się szkoła, w której kręcono sceny licealne; w filmie obie szkoły znajdują się obok siebie). Została ona zamknięta w 1999 roku.
Firma Matthew McConaughey'a (David Wooderson), JKL Productions, zaczerpnęła swoją nazwę od hasła głoszonego przez Woodersona "Just Keep Livin'" (Po prostu żyj!).
Jak przyznał Adam Goldberg w miesięczniku Texas Monthly, scena bójki pomiędzy jego bohaterem a bohaterem granym przez Nicky'ego Katta przyczyniła się bardzo do wzięcia przez Goldberga udziału w filmie.
Mówi się, że aż jedna szósta budżetu filmu przeznaczona została na wykupienie praw autorskich piosenek z lat siedemdziesiątych, tak aby mogły zostać one wykorzystane w filmie.
Podczas kręcenia filmu w Teksasie, Milla Jovovich (Michelle) i Shawn Andrews (Pickford) uciekli do Las Vegas i wzięli ślub. Ze względu jednak na jej młody wiek (16/17 lat) ślub został później anulowany przez jej matkę.
Sprzączka przy pasku Pinka to w rzeczywistości fajka. Widoczne jest to podczas sceny, w której Wooderson i Dawson dyskutują o "panienkach z pierwszego roku" przed klubem.
Drewniane "paletki" zostały zaprojektowane przez samych aktorów. Jedna z nich ma, na przykład, napis "17 yrs" (17 lat), co stanowi dokładną różnicę w latach między rokiem kręcenia filmu (1993), a czasem, w którym osadzona zostaje akcja filmu (1976).
Piwo spożywane przez większość aktorów (wyłączając nieletnich) to prawdziwe piwo. Jason London (Pink) odmówił picia piwa i starał się rzucić palenie.
Sabrina tak naprawdę mieszka w przyczepie za domem, w którego stronę zmierza.
Wygląd kurtki motocyklisty pochodzi z filmu "The Crimson Ghost".
7 października 2004 r. koledzy Richarda Linklatera (reżysera i scenarzysty Dazed And Confused) ze szkoły średniej prawnie oskarżyli Universal Studios o użycie ich nazwisk w filmie. Ci faceci to Bobby Wooderson, Andy Slater and Richard Floyd. Floyd i Slater to ksywy głównych postaci w filmie, a Wooderson to nazwisko postaci drugoplanowej.
Wiley Wiggins (filmowy Mitch Kramer) nigdy nie grał w baseball, w scenach na boisku zastępował go dubler.
Film znalazł się na 3. miejscu listy "50 Best High School Movies" (50 najlepszych filmów o szkole średniej) opracowanej przez magazyn Entertainment Weekly.
W animowanym serialu Family Guy pięć razy wystąpiły nawiązania do filmu. W pierwszym nawiązaniu ("Screwed the Pooch", seria 3., odcinek 13.) Michael Eisner, Bill Gates, Carter Pewterschmidt i Peter Griffin jeżdżą samochodem i niszczą skrzynki pocztowe kijem baseballowym. W następnej scenie bohaterowie leżą na boisku do gry w baseball i rozmawiają o planach na przyszłość. Drugie nawiązanie ("8 Simple Rules for Buying My Teenage Daughter", seria 4., odcinek 8.) to scena, w której Brian stylizowany jest na Woodersona i powtarza jego słynny tekst o dziewczynach ze szkoły średniej. W trzecim nawiązaniu ("Jungle Love", seria 4., odcinek 13.) burmistrz Adam West bije Chrisa Griffina w taki sam sposób, jak O'Bannion bije Mitcha Kramera - w tle widać rysunkowe postaci Melvina, Benny'ego i Dona, stojących z charakterystycznymi paletkami i cieszących się tak samo, jak filmie. W scenie tej leci nawet ta sama piosenka (Alice Cooper - "No More Mr. Nice Guy"), co w adekwatnej scenie w filmie. W czwartym nawiązaniu ("Model Misbehavior", seria 4., odcinek 10.) Zła Małpa kładzie się na łóżku Chrisa, wkłada słuchawki, w których leci "Slow Ride" zespołu Foghat i skręca jointa. Jest to powtórzenie sceny, w której tak samo pod koniec filmu robi Mitch Kramer. W piątym nawiązaniu ("Peter-assment", seria 8., odcinek 14) Brian parodiuje Davida Woodersona (Matthew McConaughey), z ust Briana pada sławny tekst o dziewczynach z liceum, które wg. Woodersona nie starzeją się.
Vince Vaughn był rozważany do roli Benny'ego, jednak reżyser mu odmówił, ponieważ Vaughn był zbyt podobny do Bena Afflecka, który już wyznaczony był do roli O'Banniona.
Nazwa filmu została zaczerpnięta z piosenki "Dazed and Confused" brytyjskiego zespołu rockowego Led Zeppelin (piosenka pochodzi z ich pierwszej płyty). Reżyser Richard Linklater spotkał się nawet z najważniejszymi członkami zespołu - Jimmym Pagem (gitarzysta) i Robertem Plantem (wokalista), aby spytać o zgodę w sprawie użycia tytułu. Page się zgodził, Plant odmówił, mimo to tytuł został użyty. Piosenka nie znalazła się na oficjalnej ścieżce dźwiękowej do filmu. Poza tym, w filmie znajduje się istotne odniesienie do Johna Bonhama, perkusisty zespołu. Slater nie wierzy w to, że Bonham wykonał jednogodzinną solówkę na perkusji. Slater mówi, że „nie można by było tego zrobić nawet na mocnym kwasie”. W rzeczywistości Bonham regularnie wykonywał długie solówki na koncertach Led Zeppelin.
W 1994 r. wydanie wideo filmu w Wielkiej Brytanii otrzymało ostre oznaczenie wiekowe "od lat 18". Złagodzono je dopiero w 2003 r., film dostał wtedy oznaczenie "od lat 15".
Okres zdjęciowy trwał od 13 lipca 1992 roku do 27 sierpnia 1992 roku.
Ron Slater (Rory Cochrane) na imprezie opowiada o tym, jak Jerzy Waszyngton (1. prezydent USA) uprawiał marihuanę na plantacji Mount Vernon. To prawda, lecz roślina nie była używana do palenia, a do produkcji włókien.
Twórcą plakatu do filmu jest Frank Kozik, amerykański grafik, znany m.in. ze współpracy z takimi zespołami muzycznymi, jak Pearl Jam, Nine Inch Nails, Red Hot Chili Peppers, Green Day i The Offspring.
Gene Simmons, wokalista zespołu KISS, kupił dwie figury, które malowała w filmie Michelle (Milla Jovovich) do swojej prywatnej kolekcji. W 2000 r. sprzedał je na aukcji za 6 tysięcy dolarów.
W oryginalnej wersji scenariusza wcale nie było rozmowy dziewcząt o „Wyspie Gilligana”, nie było lojalki, seniorzy mieli dopaść Mitcha o 20.00, a nie o 19.00, impreza u Pickforda miała zacząć się między 20:00 a 21:00, Mike’owi i Tony’emu miał towarzyszyć, oprócz Cynthii, także Murzyn Royce Crawford (ostatecznie Royce’a w filmie nie ma, w części scen zastąpiła go właśnie Cynthia). Przewidywano scenę, w której Pink i Benny idą do szkoły i Pink tłumaczy Benny’emu sens wojny w Wietnamie, ostatecznie nie włączono sceny, w której Mike, Tony i Cynthia kradną piwo z garażu sąsiada Cynthii. Melvin Spivey miał mieć na imię Elvis lub Hudson. Planowano wtedy, że nie będzie pojawiać się w liceum, a tylko w klubie Emporium. Don Dawson miał nazywać się Don Dollar, Kevin Pickford - Keith Pickford, Mitch i jego siostra Jodi mieli mieć na nazwisko Kerr. Julie Simms miała nosić nazwisko Danford, Ron Slater miał mieć na imię Paul, a John Hirschfelder miał nazywać się Adam Hirsch. Z kolei dla trenera drużyny baseballowej seniorów z początku przewidywano nazwisko Clements. Motyw z figurami miał być dużo bardziej rozwinięty. Scena, w której Michelle (Milla Jovovich) stylizuje je na członków zespołu KISS, miała być zdecydowanie dłuższa, w dodatku usunięto scenę, w której Randall i inni seniorzy kradną je kilka godzin wcześniej oraz sekwencję, w której policjanci znajdują je nad ranem w aucie podczas wyganiania seniorów z boiska do gry w baseball.
Richardowi Linklaterowi niestety nie udało się uzyskać praw autorskich do piosenek grupy Led Zeppelin. Reżyser wysłał nawet taśmę wideo z prośbą do Roberta Planta i Jimmy’ego Page’a, jednak nie dało to żadnego rezultatu.
Scena, w której O'Bannion zbiera się do bicia Hirschfelda, po czym mówi „Masz kwiczeć jak świnia” i sam udaje kwiczenie świni, zaczerpnięta została z filmu „Wybawienie”.
Skompilowaniem ścieżki dźwiękowej zajął się sam Richard Linklater. Studio Universal nie bardzo wierzyło przez starannie dobrany przez niego soundtrack i chciało nawet złożyć ścieżkę dźwiękową z coverów wykonywanych przez współczesne zespoły. Aby pozostać przy swoim, Linklater musiał poświęcić swoją gażę na sfinansowanie ścieżki dźwiękowej.
Top Notch Burgers, bar z fast-foodem pojawiający się w wielu scenach, został zamknięty 14 listopada 2008 roku po śmierci Jamesa Stanisha, właściciela lokalu. Stanish pracował w Top Notch przez 38 lat, od 12. roku życia. Założycielem Top Notch był jego ojciec. Restauracja została otwarta ponownie 12 kwietnia 2009 roku.
Film wypadł zadziwiająco słabo w pokazach testowych, m. in. z tego powodu studio zadecydowało, że film nie będzie miał szerokiej premiery kinowej, przez co nigdy nie stał się sukcesem finansowym.
Reżyser Richard Linklater zadecydował, że nie użyje systemu stabilizowania kamery Steadicam, ponieważ nie miał dostępu do starych klisz filmowych z lat 70.
Studio Universal zaproponowało, aby nadać filmowi łagodną kategorię wiekową PG-13. Wskazali wtedy na potrzebę ograniczenia dość dużej ilości przekleństw w filmie. Richard Linklater stanowczo zaprotestował. Uważał, że to typowy dla ostrzejszej kategorii „R” film, w którym nastolatki piją alkohol i prowadzą samochody pijani i palą dużo marihuany. Ostateczni film dostał kategorię „R”.
Linklater wpadł na pomysł nakręcenia filmu słuchając płyty „Fandango” zespołu ZZ Top z 1975 roku. We wczesnym zamyśle akcja filmu miała dziać się w samochodzie i dookoła niego.
Don Phillips, legendarny specjalista od castingu, zgodził się na pracę przy filmie pod jednym warunkiem – będzie mógł zatrudnić samych nieznanych aktorów.
Scenę w szkolnym warsztacie opracował wspólnie z reżyserem operator Lee Daniel. Oparł on scenę na swoich doświadczeniach ze szkoły średniej, gdzie jednym z jego nauczycieli był nagminny palacz marihuany. Operator spędził prawie całe liceum w warsztacie, gdzie owy nauczyciel uczył, jak robić fajki do palenia trawki, które wcale nie wyglądają jak fajki. Gdy pojawiał się dyrektor, nauczyciel tłumaczył, że uczniowie robią ozdobne słupki do łóżek.
Prawa do piosenki "Hurricane" Boba Dylana
kosztowały twórców 80,000 dolarów.
Na początku kręcenia zdjęć zmarł ojciec Matthew McConaugheyMatthew McConaugheya, prace nad filmem przerwano, by aktor mógł pomóc w przygotowaniach do pogrzebu.